Hamilelikte Bulantı Çekenler / Hiperemezis

Hamilelik ve Bulantı

Hamilelikte bulantı çekenler yoğunluktadır sanırım. Bazı durumlarda psikolojik olmakla birlikte bazı durumlarda da hastalık moduna girebiliyor. Benim de bizzat yaşadığım, başlarda koku bazlı psikolojik olduğunu düşündüğüm ama sonrasında hiperemesiz adı ile teşhişi konan bir durum ben de yaklaşık 1,5 ay kadar sürdü. İlk hastaneye yatışım 15 Nisan! Hiç unutmuyorum, çünkü hiç böyle bir bulantı çektiğimi hatırlamıyorum.

Hamileliğimi teyit ettiğimiz günden tam 1 hafta sonra yavaş yavaş bünyeme hasıl olan bu bulantı, yine hiç unutmuyorum, akşamında yapılan kutlama yemeğinde kendini belli etmeye başladı. İnanılmaz bir halsizlik ve yeme iç güdüsüne rağmen beliren bulantı. Üstelik ertesi gün İzmir' e iş seyahatim var. Yorgunluktan olabileceğini düşünerek eve döndük, uyku moduna çok rahat geçtim. Ama sabahın 3 buçuğunda beliren deli bir kusma ve ağızdan gaz çıkarma isteği... İstifra etmek istiyorum ama yediğim bir şey olmayınca çıkıp da beni rahatlatamayan midem beni deli etmeye başlıyor. Kusmak istedikçe ağzımdan çıkan gaz! Allahım ne oluyordu bana, ne yapsam ne etsem bir türlü geçmiyordu. Hani üşütünce istifra edince rahatlarsınız... Ama bu durumda öyle bir şey söz konusu değil.

Eşim de ben de ne yapacağımızı şaşırdık ve doğru hastanemize yollandık. Doktorumuz hemen hastaneye geldi, bana her türlü tahlil yapıldı ve sonuç yatış verdiler...

Ve benim 1,5 ay süren hastane serüvenim de böyle başladı... Bir hafta serum ile beslenmece, 1 hafta evde dinlenmece... 6 Hafta boyunca ne yiyeceğini ne içeceğini bilemeyen ben ve özellikle annem ne yapacağımızı şaşırır hale geldik. Tek iyi gelen şey tarhana çorbası ve çilekti:) Tabi onlarda karnımda annecim ben burdayım demeyi bulantı şeklinde gösteren İpektoş'un keyfine bağlıydı. Bir gün öyle, bir gün böyle... Günü gününe saati saatine uymayan bir midem vardı...

Hastanede 2 gun serum alıp rahatlıyordum, ama sonrası resmen zulümdü. Başa sarılıp izlenen film gibi her hafta hastanedeydik. İnsan öyle çaresiz kalıyor ki, eşim, annem, babam...hepsi derman olmak için elinden geleni yapıyordu ama bizim kızın keyfine bağlıydı herşey...

Bu süre zarfında kendimi hamile dahi hissedemiyordum, hastalıklı gibi ortalıkta dolaşıyordum. Hem aç hem dermansız hem de bulantılıydım... Çok şey duyduk... Şunu yesin geçer, bunu yapsın azalır, vs vs... 

1. Herşeyden önce dinlenmek çok önemli, günde 16 saat uyuyordum desem yalan olmaz, 1,5 ay boyunca günde 16 sa:(

2. Çantanızda tuzsuz leblebi, nohut ya da çubuk kraker (Bendeniz nohutuçuydum)

3. Zencefil (Ki bana hiç yaramadı, içemedim bile, şekerini de denedim ama olmadı.)

4. Tarhana çorbası ve çilek (Bu da kişiden kişiye değişen birşey o nedenle size iyi gelen şeyi tespit etmekte fayda var)

5. Akupunktur (Bizzat denedim, azalma oldu evet ama %100 etkili diyemem) 

6. Mide tedavisi (Artık son çare olarak doktorumun verdiği mide koruyucuyu kullandım ve neredeyse bitti diyebilirim.

7. Kanser hastalarında kullanılan bulantı ilacı! (Doktor tavsiyemdi ama yine de o kadar bulantıyı çekmeye razı, o ilacı içmemeye kararlıydım)

8. Mide bulantı iğnesi (Doktor tavsiyesi ile) 

***

Bu dönem bana hep kanser hastalarını düşündürdü... Ben sonucu güzel olacak bir durum için çekiyordum bu bulantıyı ama ya onlar... Dayanılmaz bulantıları çekmeleri bir yana şifa olacağı bile net olmayan o tedavi sürecinde Rabbim hepsine sabır versin. 

6 haftalık bu süreçten sonrada Ağustos ayı sonuna kadar işe annemin yaptığı yemekleri taşıdım. Eylül ayı itibariyle artık daha rahattım. Bu süreçte bana destek olup yanımdan hiç ayrılmayan sevgili anneciğimin ellerinden gözlerinden yanaklarından alnından her bir yerinden öperim, canımsın annem:)

Sevgiyle kalın ve bugün de sağlıklı olduğunuza şükredin...